Alle seizoenen komen in deze eerste aprilweek voorbij. Eergisteren puften Pop en ik nog bij een zonnige 26 graden, vandaag is het grauw en de temperatuur meer dan gehalveerd. We volgen het zanderige lint langs de Maas. Het is frisjes, toch kun je over de koppen lopen. Iedereen is attent en blijft netjes op afstand. Ondanks dat het een losloopgebied is (langs de drukke ringweg) lopen zelfs veel honden aangelijnd. Een genot voor Pop die van de voorzichtige benadering is. Amper een week geleden oefende ze namelijk nog een grote aantrekkingskracht uit op reutjes. Telkens als er een hond of mens in de verte opdoemt, stokt ze. Ik vul voor haar gedachten in: kennen we (geruststellend), zit vast aan de lijn (geen gevaar), is geen hondje bij (mooi zo) en ja, dat is inderdaad een omloper (wegwezen).
In de gauwigheid trekt een hele hondenschare voorbij. MiniPopje Semmi rookt vanwege haar leeftijd (11) de vredespijp, Babs een scharminkelige Roemeense met onderbeet en stramme lange poten voert met Pop beurtelings een kop-en-kontsnuffel uit. Een blije Byker geeft een kwispelconcert en rent rondjes om het duo. De oude Staff Steffi bekijkt het tafereel moederlijk met geheven hoofd met puntige flappertjes. Duitse Herder Fritzl (9) heeft zijn onstuimigheid in toom en kijkt vanaf tweemaal de aanbevolen corona-afstand lief naar Pop. Het kwartet windhonden waarvan twee met jasje stappen bibberend door: stilstaan is brr. De snurkende Chow Chow heeft genoeg aan zichzelf en wandelt traag met zijn mand in het vooruitzicht. De keesachtige erfhond met bonte vlekken houdt zich altijd keurig aan de hondenetiquette. De eigenaar van een crème poedeldoedel vraagt met de riem zwaaiend of het een probleem is dat Boaz even komt buurten. Pop en zij connecten kort: ze tonen weinig interesse in elkaar. Bokje (althans zo versta ik de naam van een verlengde Friese Stabij op korte kromme zeehondenpoten) heeft geen aandacht voor Pop. Zij wil een koekje en aaitjes van mij. Het is een ontspannen wandeling waarbij alle contacten zo rimpelloos als het water van de rivier verlopen. Toch was het voor de meestal los paraderende Pop enerverend. Thuis rolt ze knikkebollend op de kussens.
