woensdag 12 mei 2021

HONDENHETZE


Het moet niet gekker worden. Door jagers (!) opgehangen posters met foto's van schattige jonge dieren vragen wandelaars om de natuur met rust te laten. Jagers mogen zichzelf tegenwoordig graag faunabeheerders noemen, maar de definitie van een jager is toch echt een persoon die (met een geweer) op jacht gaat. Zij hebben er toch echt het meeste profijt van als er straks tijdens het jachtseizoen voldoende wild is om af te schieten.

PRO HOND

Als liefhebbende hondeneigenaar doet het me vreselijk zeer dat de hond telkens onverdiend in diskrediet wordt gebracht door mensen/organisaties voor hun eigenbelang. Ik ben een positief ingesteld mens, maar ik voel me nu verplicht hierop te reageren. De hond is het enige dier waar je (in te veel gemeenten) belasting voor moet betalen. Voor onze geliefde viervoeters gelden daarbij torenhoge verwachtingen: de hond wordt geacht perfecter te zijn dan de mens. Als dank wordt hem ook nog eens weinig ruimte gegund.

Omdat de ongenuanceerde berichtgeving over de kraamkamer van Moeder Natuur door natuurbeschermingsorganisaties, landschapsstichtingen, jagers, schaapherders de wereld in worden geslingerd, lucht ik hier op mijn eigen blog mijn hart. Ik houd van dieren en van de natuur en denk dat ik die meer in hun waarde laat als de zogenaamde natuurbeschermers want: tegen wie moet de natuur eigenlijk beschermd worden?

Natuurbeschermers beschermen NIET alle planten en dieren, ze beschermen alleen waarvoor ze (subsidie en donaties) betaald krijgen - er bestaan trouwens de meest idiote regelingen. 

Jagers die in het voorjaar jonge aanwas willen beschermen, doen dit om in de herfst prooidieren te generen voor hun hobby. Niet onbelangrijk is daarbij dat fazant, reerug, hazenbout of konijn op het kerstmenu staan. 

Wanneer er een wolf gesignaleerd wordt (geregeld betreft de sighting een hond van het oertype), melden schaapsherders subiet doodgebeten schapen waarvoor een financiële schadevergoeding bestaat. Punt 1: de introductie van een concurrent, de wolf, is willens en wetens in gang gezet. Punt 2: de wolf kan zijn boodschappen niet in de supermarkt doen. Punt 3:  Eén wolf kan in zo'n korte tijd niet zoveel schapenvlees verorberen. NB We hebben zelf meer dan eens meegemaakt dat er in de media gewag werd gedaan van doodgebeten schapen waarvan de nek was doorgesneden. Ik dicht een wolf en hond veel eigenschappen toe, maar omgaan met een mes hoort daar niet bij. 

In het voorjaar wordt er met de lieve lammetjes goodwill gekweekt, men vergeet er gemakshalve bij te vertellen dat die schattige witte wolbaaltjes voordat ze 9 maanden zijn geslacht worden (anders is het geen lamsvlees meer, maar schapenvlees).

Lekker hypocriet dus allemaal!

De meeste natuur in Nederland is aangelegd. In 1871 verdween het laatste oerbos in Nederland. Een oerbos kun je beschouwen als wildernis, een oorspronkelijk bos dat zich zonder menselijke invloed heeft ontwikkeld en zich handhaaft. Steeds vaker worden groene gebieden (of het beheer ervan) door goedgelovige gemeenten binnen en buiten de bebouwde kom overgedragen aan natuurbeschermingsorganisaties. Niet altijd een goede zaak, zo zien we vaak met eigen ogen. Maar liefst 430 miljoen jaar geleden deden landplanten hun intrede op onze aardkloot. Dagelijks komen er nieuwe soorten bij en verdwijnen er soorten. De natuur past zich net als de mens, aan de omstandigheden aan. Wie de natuur gaat pamperen, verzwakt 'm. Ingrijpen in (aangelegde) natuur zorgt voor disbalans - dat tropische regenwouden beschermd moeten worden is een heel ander (onomkeerbaar) verhaal.

Natuurbeschermers  mijnen met poorten en verbodsregels steeds meer onze natuur, 'hun' gesubsidieerde gebied. In onze omgeving ontstond het afgelopen jaar een opzichtig woud van borden en toegangspoorten. De witte poorten detoneren met de groene omgeving, maar dat is juist de bedoeling schijnbaar. Het moet klip en klaar duidelijk zijn dat zij er de baas zijn, wat zoveel wil zeggen dat honden er niet welkom zijn. De territoriumdrift van de organisaties is zo honds als wat en voor honden hatende natuurbeschermers op zijn zachts gezegd vreemd.

Schapen verspreiden teken en brandnetels en bramenstruiken. Vertrapt een grote kudde niet 'toevallig' een nestje? Gesignaleerd: graafmachines in het bos (die bomen omduwen) tijdens het broedseizoen. Verstoren die niet de rust? Vallende bomen pletten geen dieren (in de dop)? Recreanten die tonnen afval in de natuur achterlaten. Kinderen die vernielingen aanrichten (waar de ouders bij zijn). Enzovoorts. 

Dus vanwaar die hondenhetze? Wat is er van ALLE dieren die rondlopen, zo anders aan  hondjes dat zij zich zo onwelkom moeten voelen in de natuur? Is het de kift dat wij het samen met onze trouwe viervoeters zo leuk hebben? Ziet men 'm onterecht aan voor een gevaarlijke wolf? Het sprookje Roodkapje wordt vaak door belanghebbenden (zoals boeren) als voorbeeld aangehaald om de (van nature schuwe) wolf in een kwaad daglicht te stellen. Het sprookje is ooit verzonnen door de gebroeders Grimm. De moraal van deze onderwijzende tijdsweergave die een waarschuwing voor kinderen inhoudt om vooral hun ouders te gehoorzamen. 'Wie niet op het rechte pad blijft, komt in de problemen.'

Voor mijn tegengeluid heb ik groepen gegeneraliseerd. Met opzet zijn er geen namen of individuen genoemd, dus niemand hoeft zich persoonlijk aangevallen te voelen.