dinsdag 16 december 2014

MUISARM(ER)


Noorse Buhund prequel dogtales
Bij thuiskomst schieten muizen alle kanten op. Ze verdwijnen zelfs door minuscule spleetjes. De kasten worden geïnspecteerd maar nergens is aan geknaagd. Als dierenliefhebber wil ik het deze keer door de vingers zien dat muizen ons huis - ons territorium - zijn binnengedrongen. Dat blijkt een vergissing. In rap tempo vermeerdert de familie Mousekewitz zich. Bij een grondige controle van de kast blijken de muizen niet op zoek naar proviand. In Skips voorraad fluwelen afdrooghonddoeken vonden ze de ideale omstandigheden om een nestje te maken.

Deze tijd van het jaar geniet Skip graag buiten op de veranda van een frisse ochtendbries. Daarvoor staan de tuindeuren vanaf zes uur ’s morgens geopend. Het vermoeden rijst dat de grijze knaagdiertjes zich zo toegang tot de keuken verschaffen. Onze buren aan beide zijden hebben allemaal meerdere katten. Het zou kunnen dat ons huis, een neutrale zone, gebruikt wordt als een soort toevluchtsoord. Wat de reden verder mag zijn, er zijn drastische maatregelen nodig om straks een genocide te voorkomen. We besluiten valletjes te plaatsen. Het lokvoer wordt verorberd, maar de grijze bontjes zijn de techniek steeds te slim af. We moeten een alternatief plan verzinnen.

Wanneer ik een corpulente muis door de kamer zie trippelen is de maat vol. Ik spoor Skip aan om de muis te vangen. Skip vindt het allemaal heel spannend. Hij begrijpt alleen niet wie of wat ik met ‘muis’ bedoel. Logisch eigenlijk. In het vrije veld vangt hij wel eens een muisje, maar ik heb het beestje nooit geduid. Ik maak hem meteen duidelijk dat het grijze dikkerdje ‘muis’ wordt genoemd. Dan is hij niet meer te houden. Hij kwijt zich serieus van zijn mousehunt en als een volleerde kat is de hele populatie in een mum van tijd deskundig uitgeroeid.


Diezelfde week raak ik bij toeval op een gezellig feestje aan de praat met een jong stel. Het onderwerp ‘huisdieren’ komt snel ter sprake en het blijkt dat ze èn een hond èn een kat bezitten. Uitzonderingen bevestigen de regel; waar dieren en namen voor bedoeld zijn hoeft niet altijd zo ingevuld te worden. Heel origineel luidt de naam van de hond ‘poesje’ en de poes heet ‘hondje’. Hun hond vangt eveneens muizen. De poes niet meer sinds de hond zijn opleiding ‘muizen vangen’ bij haar met succes heeft afgerond. Dat een hond muizen kan vangen terwijl hij géén poes heet, daar hadden ze nog nooit van gehoord.