De baas moest bestellingen uitleveringen en Skip mocht mee. Ze (her)ontdekten bij elk adres iets nieuws. Een Amerikaans aandoend park, een halfpipe van een skatebaan nokvol met herfstbladeren, met houten brug. Een hertenkamp op een voormalige vuilstort mét herten die gewend zijn om bekeken te worden. Volgens Skip waren het elanden. Ze leken helemaal niet op de reetjes in het hondenbos. Om het omheinde hertenkamp lag een sluis met tralies zoals je bij luchtplaatsen in gevangenissen ziet. Geen idee waar dat voor diende of gediend had, maar Skip kon er daarom los. Ze eindigden via een flauwe bocht bij een voormalige grindafgraving waar we vaker zijn geweest. Alleen namen we niet de dichtstbijzijnde ingang, maar reden we daar best een end voor om. Nieuwe wegen inslaan, ook honden vinden dat machtig mooi.