Mika Fjelldalgard
Noorse Buhund prequel dogtales
Misschien
had ik het voorafgaand aan de nestfase moeten hebben over de verwekking. Lang bestond
er een misverstand over de totstandkoming. De puzzelstukjes vallen eindelijk in
elkaar. De beroemde kampioen Zikka (roepnaam Mika, genoemd naar zijn vader)
Fjelldalgard ontving zijn aanstaande Ronja Snöstjärnans. Het zaadje werd geplant.
Omdat het een eenmalig nestje betrof, werd er door de fokker geen kennelnaam
aangevraagd. Bij de overname van Skip kregen we zijn stamboom. Daarop stond
simpelweg Skip vermeld.
Omdat ik
Skip zijn eigen identiteit gun (iedereen zou bekend moeten zijn met zijn
afkomst), Fjelldalgard zo’n wereldnaam vind, Skip een aardje naar zijn vaartje
is, en ‘in mijn tijd’ kinderen automatisch de naam van de vader aannamen,
noemden wij Skip, Skip Fjelldalgard.
Na
plaatsing van het eerste enthousiaste verhaal over Skip Fjelldalgard in het
clubblad van Scandia - vereniging voor liefhebbers en fokkers van Scandinavische
Spitshondenrassen, werd ik meteen teruggefloten. De onrechtmatig gebruikte achternaam mocht ik niet meer officieel gebruiken. Dat ik, tussen alle koosnaampjes die ik voor Skip
verzin, ook Fjelldalgardje zit, hoeft niemand te weten.
Ronja Snöstjärnans