Noorse Buhund prequel dogtales
Entertrainen (spelenderwijs oefenen) deden we vanaf dag één op
de oude vertrouwde thuismanier. We verweefden spannende opdrachten in het
dagelijks ritme. De jarenlange traditie van op zondagmorgen verse croissants
bakken, werd in ere hersteld. Terwijl de croissants in de oven lagen te
bruinen, verdeelde ik apporteerspullen door de kamer. Voorbrengen bijbrengen,
bleek overbodig. In luttele seconden, voordat de croissants op het rek waren
afgekoeld, leverde Skip de hele groep met de Franse slag aan. Het betere gooi- en
smijtwerk tilden we meteen naar een hoger niveau. Het aangebodene moest in een
mand gedeponeerd worden. In zijn strategie om speeltjes dubbel te willen omruilen,
trapten we niet in.
Hij bood een afgeknauwd flostouw aan. Ik stopte dit in mijn kontzak
om later in de vuilnisemmer te werpen, voordat er ongelukken mee zouden gebeuren.
De Kong™ was aan de beurt en hierin werd het laatste stukje croissant in
verstopt. Skip rende ermee naar de gang en kwam vliegensvlug weer terug met het
flostouw in zijn bek. Huh? Ongemerkt had deze gehaaide zakkenroller het touw
uit mijn broekzak gegrist en deed nu net alsof hij dit nog niet had ingewisseld
voor een behoorlijke portie
van mijn ontbijt. Wat een uitgekookt type. Het was in elk geval fijn om te
weten dat mochten we ooit een keer op zwart zaad komen te zitten, Skip beslist
niet zal verhongeren.