Zoogdieren herkennen hun partner en familie op geur, zicht en geluid. Onderstaande beweringen kan ik vanuit eigen beleving en empirisch onderzoek volmondig bevestigen.
Honden herkennen de eigen soort
Bij familie leggen honden hun masker af. De eendere verschijning voelt instant vertrouwd, waardoor ze zich op hun gemak voelen en uitbundig durven te spelen. Bij andere honden vergisten twee van mijn viervoeters zich op afstand of in een momentopname weleens een petit hondje voor een konijn of een snelle reebruine hond in de struiken voor een hert. Bij een tweede (betere) blik of van dichtbij was er (gelukkig) wel de herkenning als hond.
Honden herkennen (digitale) beelden
Twee van onze honden keken/kijken hdtv. Ook zonder geluid herkennen ze de silhouetten van honden en andere (huis)dieren, waarbij ze actief reageren op soorten waar ze bang voor zijn of die ze als vijand beschouwen. Bijvoorbeeld een kat op het beeldscherm wordt als ongewenste indringer in huis beschouwd en moet verjaagd worden. Bij het zien van een eng beest kruipt de glurende Pop onder de dekens. Dat ze zelfbewustzijn hebben, vertaalt zich doordat ze zichzelf (en hun klonen) herkennen in de spiegel of in stilstaand water.
Honden hebben rasgebonden voorkeuren
Onze honden hadden/hebben stuk voor stuk eigen voorkeuren voor bepaalde type honden qua gedrag en qua uiterlijk. Daarnaast merken we dat spitssnuiten moeite hebben met het goed interpreteren van de mimiek en houding van platneuzen. Qua omgang hebben ze sowieso niet zoveel met elkaar op, omdat beide types er andere speltechniek en ideeën op nahouden. Als er al eens een aanvaring met een hond met bepaald uiterlijk is geweest, worden alle neefjes, nichtjes, ooms en tantes in eerste instantie argwanend bekeken. Pas als dat specifieke individu met identiek uiterlijk, maar met een andere, vriendelijke inborst is gevinkt, is hij of zij goedgekeurd.
in de volgende blog: herkennen honden mensen?