Basset Rodney mag elke zaterdagochtend de stinksokken en vuile kniekousen naar de wasmachine brengen. Een gewild klusje waarbij het intussen traditie is om er eentje achter te houden. Die sleept de bandiet mee naar zijn bunker. Zijn lederbruine bazin, een opgeruimde huisvrouw, had net een nieuw paar op de markt gekocht. Vrijwel meteen waren de sokken kwijt. De ene lag, zoals verwacht, in zijn bench. De andere bleef onvindbaar. Na een uitvoerige zoektocht - huis en tuin werden binnenstebuiten gekeerd - kon ze niet anders dan concluderen dat de sok per ongeluk met de verpakkingen van alle aankopen in de afvalbak was beland. Het zij zo. Ze was echt niet van plan haar handen vuil te maken voor een koopje.
In de resterende sok stopte ze de tennisbal waar Rodney zo graag buiten op sabbelt. Omdat de vasthoudende basset de kwijlebal niet wil loslaten als hij naar binnenkomt, werd de sok die voortaan single door het leven moest, om de bal gestroopt. Zo had ze meer kans om de bal terug te winnen. Na een maand was de sopsok versleten. Terwijl zij in de sokkenlade zocht naar een afdankertje, hobbelde Rodney naar de meterkast. Hij duwde met zijn slanke slobbersnuit de deur open en rommelde en stommelde wat. Triomfantelijk troonde hij de spoorloos verdwenen sok mee naar de slaapkamer. De basset had dus al die tijd gewoon geweten waar de sok lag, maar had zijn geheime verstopplaats nooit eerder prijs willen geven.