Frêle Fien is een voormalige
meutehond die oneervol werd ontslagen door haar Franse jagende patron. Zo kwam ze als adoptiehond in ons
land terecht waar ze, pak ‘m beet vijf jaar geleden, liefdevol werd opgenomen
door haar huidige eigenaresse. De (weg)lopende chien dreef haar in het begin tot wanhoop: toujours jagen en graven. Die grote gordijnen van oren sloten
ongetwijfeld haar gehoorgang af, want luisteren deed Fien niet.
Voor Fini, haar toepasselijke troetelnaam, was het
nooit ‘over en uit’. Ze kreeg een sprayband om. Een schot in de roos. Fien
leerde dat wanneer ze gehoorzaamde het best bon
was om te jagen. Soit, zand erover,
want inmiddels is ze bijna 11 en volgzaam.
Fien heeft net als de meeste jagende honden meer belangstelling voor wild dan voor soortgenoten. Voor zwarte honden is ze zelfs bang. À propos: Fien is zelf, op haar wit uitgeslagen onderpoten en snoet na, noir! Op de vraag aan de eigenaresse waarom Fien zwarte honden discrimineert terwijl ze zelf zwart is, antwoordt ze zelf verbaasd: ‘Het was voor mij zo vanzelfsprekend. Ik heb er nooit aan gedacht om haar te vertellen dat ze zwart is.'